ارزیابی عوامل مؤثر در ایمنی فضاهای تفریحی برای کودکان (مطالعه موردی: محله نیاوران تهران)

امروزه با رشد شهرنشینی و تحول الگوهای سکونتی شهروندان، کیفیت حضور کودکان در عرصه های عمومی و فضاهای تفریحی و تعاملات اجتماعی با گروه های هم سن و سال به دلیل کمبود ایمنی این فضاها و افزایش ضریب آسیب پذیری در این فضاها تحت تأثیر قرار گرفته و باعث حبس کودکان شهری در محیط خانه شده است و کودک فرصت کمی برای کشف خود و تجربه ی محیطی در طبیعت دارد. هدف از این تحقیق ارزیابی عوامل مؤثر در ایمنی فضاهای تفریحی  برای کودکان می باشد. محدوده مورد مطالعه این تحقیق محله نیاوران و پارک نیاوران است. جامعه آماری این تحقیق ساکنین محله نیاوران می باشد که تعداد 9591  نفر را تحت پوشش قرار می دهد. محاسبات نمونه آماری این تحقیق با استفاده از انحراف معیار و از طریق یکی از روش های نمونه گیری، به تعداد 95 نفر(حدود یک درصد از کل جامعه آماری) با توزیع پرسشنامه بین پاسخگویان انجام شد. جهت رسیدن به اهداف تحقیق سه سؤال که عبارت بودند از: میزان تأثیر نوع طراحی فضاهای بازی، نوع تجهیزات فضاهای بازی و ویژگی های محیطی فضاهای بازی بر ایمنی کودکان تا چه حد می باشد؟ طراحی شد و متغیرهای هریک در قالب سوالات با طیف لیکرت در پرسشنامه آورده شد. نتایج نشان داد که نوع طراحی فضاهای بازی در ایمنی کودکان نقش زیادی دارد. در این زمینه متغیرهای زوایای پنهان و ناامن، تمایز زمین بازی، نحوه تجهیز زمین بازی،  نورپردازی، سطح زمین بازی تأثیر بیشتری دارند. همچنین نوع تجهیزات فضاهای بازی و ایمنی وسایل بازی نقش زیادی در ایمنی کودکان دارد. همچنین  ویژگی های محیطی فضاهای بازی تاحدودی در ایمنی کودکان نقش دارند. در این خصوص نیزاعتماد به فضاهای بازی، افزایش دید، کاربری های فعال حاشیه نقش بیشتری دارند.